In Nickerie

Afgelopen donderdag stapten we afgeladen vol in een busje richting New Nickerie. De reis ging, ondanks de gaten in de weg, voorspoedig en we hebben veel rondgekeken tijdens het rijden: de weg naar Nickerie is één lange weg tussen huisjes, stukken oerwoud, over de rivier en langs polders (het leek af en toe zelfs op NL!). Aangekomen in Nickerie werden we verwelkomd door een broeder en een voorganger van gemeente Huis des Heeren die een groot deel van de organisatie van de training voor hun rekening hadden genomen. Het huisje wat ze voor ons hadden gehuurd, was relaxed, maar een stuk minder luxe dan we gewend zijn: we moesten met elkaar op 2 persoonsbedden liggen van 1,40 breed en het was erg warm in de slaapkamers. Maar we zijn in Nickerie gekomen om te werken, en de omstandigheden hielpen dus om uit de vakantiestemming te komen.

Die avond zijn we begonnen met de training, het werd een groep van ongeveer 55 mensen en ze waren niet allemaal jeugdleiders: er waren veel jongeren gekomen en we begrepen van Klaske dat er nooit iets wordt georganiseerd in Nickerie en dat er daarom ook andere mensen dan jeugdleiders op af waren gekomen.
Er werd hard gelachen bij de eerste spelletjes die we met hen uitvoerden en op hun beurt lieten zij ons op talentvolle wijze zien in toneelstukjes hoe de jeugdcultuur van Nickerie er uit ziet. Toneel spelen kunnen ze allemaal! De eerste avond stond de ontwikkeling en beleving van de jongeren centraal, een basis om met hen te kunnen werken.

Vrijdag hebben we wat kunnen relaxen en zijn we op de lokale markt geweest en zijn we naar de zeekant gereden. Zoals vele mensen misschien denken heeft Suriname geen witte stranden, maar een vervuilde zeedijk met rotsen en een enkele visser.
In de avond zijn we praktisch aan de slag gegaan op de training en dat was erg gaaf om te doen met deze mensen. Ze zijn erg leergierig en ze namen de oefeningen erg serieus. Omdat alle principes van Rock Solid nieuw zijn voor hen, was het soms ook moeilijk en pittig voor deze mensen om ze toe te passen. Maarrr, aldoende leert men! En na de avond konden al veel jeugdleiders een spel voorbereiden en uitleggen. Ja ja, het gaat wat anders dan in NL, maar het enthousiasme is er niet minder om!

Zaterdag de hele dag in sjouw met de training. Iedereen bleef braaf terugkomen (wat ook maar afwachten schijnt te zijn in Suriname..), en we hebben weer veel praktisch geoefend: de preek van de week (die ineens maar 5 min mag duren i.p.v. een uur of langer) en iedereen heeft een heel Rock Solid programma gedraaid. In de middag hebben we nog even ter plekke de jongeren en de jeugdleiders uit elkaar gehaald en met beide groepen een ander programma gedaan (jeugdleiders meer casussen over orde en gezag, omgaan met verschillende religies enz. en met de jongeren hebben we Art of Connecting gedaan en nog wat spellen, zingen en een stepdance aangeleerd (Nel zit vol verassingen als het moet :P).
In de avond kwamen de jongeren van Nickerie en gingen de jeugdleiders het geleerde in praktijk brengen. Wat een feest! De spelletjes vonden ze geweldig en ook de creatieve preek viel in de smaak! Wat waren we trots op deze mensen, die zoveel geleerd hebben van de training. Nu hopen en bidden dat ze ook daadwerkelijk in de praktijk aan de slag zullen gaan met het geleerde! Maar de eerste resultaten zijn er al: Twee jonge meiden kwamen naar ons toe om te vertellen dat dit de leukste dagen van hun leven waren…

Op zondag hebben we nog twee gemeentes bezocht in Nickerie, de EBG gemeente (wat iets weg heeft van een Hervormde Kerk in Nl) en de pinkstergemeente Huis des Heeren. De laatste dienst was een behoorlijke belevenis van muziek, dans, gebed, preeeeeeeeeeeek en genezing en bevrijding. Wel hele lieve mensen en we hebben genoten van alles wat we hebben gezien en mee mogen maken. Je moet het meegemaakt hebben, ja toch?! ;) Zelf mochten we ook nog wat vertellen en we hebben het algemeen bekende vinger-pak-spel gedaan. Mirjam heeft daarvoor kort gesproken over Ezechiel 37 en voor de gemeente gebeden. Verder hebben we hen bedankt voor de gastvrijheid! Zondagmiddag (14:30 uur) met Roti in de bus naar Paramaribo, tijd voor een lange rit waarin we moe maar voldaan terugkeken op ons bezoek aan Nickerie. We zijn gelijk langs gegaan op het terrein waar we woensdag een tienerevent gaan houden en waar Klaske woont. Op hetzelfde terrein woont ook de directrice van Weid Mijn Lammeren en haar man (Gloria en Winston) we hebben bij hen heerlijk koffie gedronken. En daarna zijn we naar Paramaribo-City gereden. Rond 21:00 uur kwamen we aan. Na het volstoppen van onze wasmachine hebben we bij Nely nog wat soep gegeten. De kids waren blij dat we er weer waren en keken de hele dag al naar ons uit. Na een heerlijke nacht in ons eigen bed is het nu maandagmorgen en we gaan zo naar de stad om wat te winkelen, vanmiddag gaan we het tienerevent verder voorbereiden bij Weid Mijn Lammeren.

Willen jullie bidden voor:
- De jeugdleiders en jongeren van Nickerie
- De gekneusde voet van Nelleke en ontstoken voet van Mirjam
- Voor de aanmeldingen van de jeugdhappening en de training in Paramaribo
- Voor nieuwe energie! We werken veel en hard en dat hakt er behoorlijk in, zeker omdat de warmte ook wel vermoeiend is.

Willen jullie danken voor:
- onze gezondheid
- onze vredige samenwerking
- voor de verandering die we hebben gezien onder jeugdleiders in Nickerie
- Wat God aan het doen is in Suriname!
- Voor de DE koffie die we net van Jessica hebben gekregen…